de straten verlaten, pleinen leeg,
geen spelende kinderen, filelopen
of gedruis, nergens een rij
geen Kim Kardashian selfie sticks
zielen ontstelend uit vlees en brons,
maar doods de Eeuwige Stad
één oog houdt het Pantheon open,
bij de Trevifontein heerst rust,
als in La dolce vita, alleen het water klatert
filosofen van de School van Athene hoeven
overdag niet te bevriezen voor langsslenterende
meutes, zij stappen naar believen van de muren
Plato en Aristoteles discussiëren vrijuit
over de Ware en deze werkelijkheid,
Averroes spreekt Parmenides over het Zijn
Hypatia, onwetend van haar gruwelijk lot,
kijkt rond in het kerkelijk tribunaal,
zo anders dan het Mouseion in Alexandrië
de lucht ruikt fris, vogels fluiten,
pollen gras groeien welig
tussen de sanpietrini
vanaf de zeven heuvelen vorderen
inheemsen hun territorium terug,
kwispelende everzwijnen, dassen, vossen
bij gebrek aan restanten
toeristensnacks jagen meeuwen
op ratten, duiven en zwaluwen
Rome nu voor de Romeinen,
waar ook vandaan gekomen,
en voor de wilde beesten